Al 30 jaar tegen internationale kinderontvoering
Vandaag is het Haags Kinderontvoeringsverdrag precies 30 jaar van kracht in Nederland en inmiddels zijn er al 101 staten bij dit verdrag aangesloten. Waarom hebben wij het Haags Kinderontvoeringsverdrag? In deze blog lees je daar meer over.
Afspraken over internationale kinderontvoering
Op 1 september 1980 is het Haags Kinderontvoeringsverdrag (HKOV) in Nederland in werking getreden. In dit verdrag hebben de aangesloten landen afspraken gemaakt over de aanpak van internationale kinderontvoering. Het doel van deze afspraken is om kinderontvoering te voorkomen en, als dit toch gebeurt, de schadelijke gevolgen van een internationale kinderontvoering voor kinderen te beperken. Zo hebben de aangesloten landen afgesproken dat het kind in beginsel terug moet naar het land waar hij of zij gewend is om te wonen, tenzij er sprake is van een uitzondering.
In het HKOV staan ook afspraken over internationale omgang. Deze afspraken houden in dat als een ouder in een ander land woont dan het kind, er om een internationale omgangsregeling verzocht kan worden.
Wat is internationale kinderontvoering?
Bij een kinderontvoering denken de meeste mensen aan kinderen die stiekem meegenomen door de andere ouder. Dit hoeft niet altijd zo te gaan. Volgens het HKOV is er sprake van een internationale kinderontvoering als een kind (onder de 16 jaar) vanuit zijn gewone verblijfplaats is overgebracht naar een ander land, of hier wordt achtergehouden. Er is pas sprake van kinderontvoering als dit gebeurt zonder de toestemming van de andere ouder die mag bepalen waar het kind woont. In Nederland mogen ouders met gezag bepalen waar hun kind woont. In andere landen kan dit anders zijn.
Voorbeeld
Tasja (13 jaar oud) woont met haar moeder in Heiloo. Haar vader woont in Frankrijk en zij gaat hier een week op vakantie. De week vakantie is om, maar Tasja is nog niet teruggebracht door haar vader. Tasja’s moeder belt de vader op en vraagt wanneer hij Tasja komt brengen. Maandag begint de school immers weer. Tasja’s vader zegt dat Tasja het erg naar haar zin heeft, dus dat hij haar nog even bij zich houdt in Frankrijk. Tasja’s moeder is het hier niet mee eens. Omdat Tasja’s vader haar niet terugbrengt op de afgesproken datum en de moeder hier geen toestemming voor geeft, is er sprake van internationale kinderontvoering.
Wat te doen bij internationale kinderontvoering?
Alle landen die zijn aangesloten bij het HKOV hebben een instantie waar ouders terecht kunnen als zij denken dat er sprake is van internationale kinderontvoering. In Nederland is dit de Centrale autoriteit Internationale Kinderaangelegenheden. De Centrale autoriteit is bij internationale kinderontvoering de schakel tussen Nederland en het land waar het kind op dat moment verblijft. De achterblijvende ouder bij deze instantie een verzoek tot teruggeleiding indienen.
Heb jij vragen over internationale kinderontvoering? Of wil jij advies over het voorkomen hiervan? Dan staat het u uiteraard vrij om contact met ons op te nemen. Ook kan het handig zijn om contact op te nemen met de medewerkers van het Centrum IKO.