Een goe­de zorg­re­ge­ling voor baby’s en peu­ters

Gepubliceerd op .

Wel wil­len al­le­maal het bes­te voor onze kin­de­ren. Maar wat is nu ei­gen­lijk het bes­te voor jul­lie jon­ge kind na de schei­ding? De mees­te men­sen we­ten in­mid­dels dat een goe­de zorg­re­ge­ling voor kin­de­ren van groot be­lang is. Juist als het om kin­de­ren van 0 tot 4 jaar gaat. In deze ja­ren is het be­langrijk dat kin­de­ren zich vei­lig kun­nen hech­ten aan hun ou­ders/ver­zor­gers. Het op een goe­de ma­nier ver­de­len van de ou­der­lijke zorg, is es­sen­ti­eel voor de ont­wik­ke­ling van jul­lie kind.

Waar­om vei­li­ge hech­ting zo be­langrijk is voor jon­ge kin­de­ren

In de leef­tijd van 0 tot 4 jaar ma­ken kin­de­ren een enor­me ont­wik­ke­ling door. Van een baby die nog niks kan, groei­en ze uit tot een kind dat kan lo­pen, pra­ten, zelf­stan­dig eten, etc.. Maar dat is niet het eni­ge wat ont­wik­kelt. In deze leef­tijds­fa­se wor­dt ook de ba­sis ge­le­gd voor de hech­ting. Kin­de­ren kun­nen op ver­schil­len­de ma­nie­ren ge­hecht ra­ken; vei­lig, ver­mij­dend, am­bi­va­lent en ge­des­or­ga­ni­seerd. Om uit te groei­en tot een emo­ti­o­neel ge­zond per­soon is het be­langrijk dat kin­de­ren vei­lig kun­nen hech­ten aan ou­ders en/of ver­zor­gers.

Hoe zorg je er­voor dat jouw kind zich vei­lig kan hech­ten

Voor een goe­de en vei­li­ge hech­ting is het van be­lang dat baby’s en peu­ters ou­ders heb­ben die hen troost en be­scher­ming kun­nen ge­ven, maar hun ook ruimte ge­ven om op een vei­li­ge ma­nier de we­reld te ont­dek­ken. Vroe­ger werd er ge­ze­gd dat het kind al­leen aan de moe­der kon hech­ten. Dat klopt niet en is in­mid­dels ach­ter­haald. Wat wel klopt is dat een kind mi­ni­maal één ou­der of vaste ver­zor­ger no­dig heeft om zich te kun­nen hech­ten. Kin­de­ren kun­nen zich aan meer­de­re men­sen hech­ten en uit we­ten­schap­pe­lijk on­der­zoek blijkt zelfs dat het be­ter is als bei­de ou­ders een grote rol spe­len in de ver­zor­ging en op­voe­ding van jon­ge kin­de­ren. Ook als jul­lie ge­schei­den zijn of niet sa­men­wo­nen.

Voor de vei­li­ge hech­ting aan jul­lie als ou­ders, is het dus be­langrijk jul­lie al­le­bei een rol spe­len in de da­ge­lijk­se ver­zor­ging van jul­lie kind. Hier­bij kan ge­dacht wor­den aan ver­scho­nen, eten ge­ven, in bad en bed doen en spe­len. Co-ou­der­schap of een zorg­re­ge­ling hoeft niet al­tijd 50/50 te zijn. Mi­ni­maal twee hele da­gen per week bij de an­de­re ou­der kan al vol­doen­de zijn om een vei­li­ge ge­hecht­heid op te bou­wen.

Een nacht­je sla­pen bij papa

Wij zien dat jon­ge kin­de­ren vaak in prin­cipe bij hun moe­der wo­nen en de va­der de “uit­wo­nen­de” ou­der is en zij het span­nend of las­tig vin­den om hun baby of peu­ter bij de va­der te la­ten sla­pen. Het is be­grij­pe­lijk dat je het als moe­der span­nend vindt als jouw baby of peu­ter hier voor het eerst gaat sla­pen. “Gaat het wel al­le­maal goed?”, “Zal hij of zij mij mis­sen? Of “Kan hij wel sla­pen in een vreemd bed­je?”. Uit on­der­zoek blijkt dat baby’s en peu­ters kun­nen prima een paar nacht­jes per week bij hun kun­nen va­der over­nach­ten en hier vaak snel aan wen­nen. Rust en re­gel­maat is hier­bij be­langrijk en heeft geen ne­ga­tief ef­fect op het kind.

Be­trok­ken­heid is po­si­tief voor jul­lie kind

Als baby’s of peu­ters re­gel­ma­tig bij de an­de­re ou­der ver­blij­ven, heeft dit een po­si­tief ge­volg voor de be­trok­ken­heid van deze ou­der bij jul­lie jon­ge kind. Deze ou­der leert im­mers tij­dens de om­gangs­mo­men­ten wat er in de be­le­vings­we­reld van jul­lie baby of peu­ter speelt. Ook heeft de be­trok­ken­heid van deze uit­wo­nen­de ou­der, uit­zon­de­rin­gen daar­ge­la­ten, een groot po­si­tief ef­fect op het emo­ti­o­ne­le en li­cha­me­lijke wel­zijn van het kind. Hij of zij voelt zich meer be­scher­md en op zijn ge­mak als hij of zij door bei­de ou­ders re­gel­ma­tig wor­dt ver­zor­gd. Ui­te­raard heeft dit ook ge­vol­gen voor de band tus­sen va­der en kind. Deze is veel be­ter dan wan­neer zij meer op af­stand aan­we­zig zijn in het le­ven van jul­lie kind.

Va­der en moe­der vul­len el­kaar aan in de op­voe­ding, ook na een schei­ding

Veel men­sen heb­ben nog steeds het idee dat moe­ders be­ter voor baby’s en peu­ters kun­nen zor­gen. Uit veel on­der­zoe­ken blijkt dat dit niet klopt. Wat wel be­langrijk is voor het kind, is dat hij of zij ou­ders heeft die on­der­steu­nend zijn, ge­voe­lig zijn voor zijn of haar be­hoef­ten én voor­spel­baar zijn in hun ge­drag. Dit geldt voor zo­wel va­ders al moe­ders. Ie­der per­soon is an­ders en heeft een an­de­re op­voed­stijl. Dit kan er dus ook voor zor­gen dat jul­lie el­kaar aan­vul­len. Bo­ven­dien is jul­lie kind een pro­duct van jul­lie sa­men en zal hij of zij trek­jes van zo­wel mama als papa heb­ben. Het kan al­leen al om die re­den fijn zijn voor jul­lie kind om dit in het ka­der van iden­ti­teits­ont­wik­ke­ling zelf te ont­dek­ken.